ใจฟูก่อนแล้วค่อยกดชัตเตอร์ 🥺😭

รีวิวนี้อาจมีเนื้อหาที่เป็นสปอยล์ หากคุณต้องการดูกรุณากดที่นี่

ดูหนังกลางแปลงครั้งแรก!
ขออนุญาติรีวิวความรู้สึกการดูหนังกลางแปลงครั้งแรกก่อน (จริงๆเคยดูมาก่อนแต่เราจำความไม่ได้)
ได้ฟีลเดียวกับโรงหนังเหมือนกัน ในด้านของการปฏิสัมพันธ์กับผู้คน แต่ดูฟรีดูอิสระกว่าในโรงหนัง ประมาณว่าชิวกว่า อะไรทำนองนั้น แต่ว่า..นั่งนานๆ แล้วปวดหลังอยู่เหมือนกัน (ฉันยังไม่แก่นะ!) ส่วนในด้านของภาพและเสียงก็ drop ลงมาประมาณนึง
รีวิวหนังละ
เพลงน่ารักมากก ได้ฟัง Ryu Seung-ryong ร้องเพลงเย๊อะะะเลย มีเพลงที่เราชอบด้วย เพลง The Letter ของ Kim Kwang-jin แต่ร้องนิดเดียวเอง
หนังน่ารักดี มีจังหวะให้ขำบ่อยๆ แต่บางครั้งขำแล้วหน้าเจื่อน ไม่ถึงกับเจื่อนแต่แบบเหมือนขำกับ bad joke พอนึกถึงความรู้สึกอีกฝ่ายเลยหน้านิ่งๆ ประมาณนั้น (หรือเรียกว่าเจื่อนได้?)
Aiseukeurim juseyo (Ice-cream, please)
Dugaeman juseyo (Just two, please)
เพลงนี้น่ารักมากกก เพลง Ice-Cream Love ทั้งคู่น่ารักม๊ากก Park Se-wan น่ารักที่สุดส่วนสาวๆก็คือกรี๊ด Ong Seong-wu โดนช็อตความหล่อบาดใจร้องดังแบบว่าเริ่ดเกิน🤣

มีซีนถ่ายสวยๆอยู่ เข้าใจได้ไม่ยาก แต่ฉันไม่ชอบ

นักพากย์ญี่ปุ่นคือที่สุด😭✨

ฉันล่ะชอบมุมกล้องแกจริงๆ

สนุกดีนะเอาไว้ดูแอคชั่นยามเบื่อๆ ก็ได้
แต่เห็นคนรีวิวคะแนนหนังต่ำจัด
จริงๆก็ดีนะ แต่คนคงคาดหวังไว้เยอะ
แต่เราไม่ได้คาดหวังอะไรเลยดูสนุกๆ (มั้ง)

นั่นดูดีนะ

คุณสามารถดูเรื่องนี้ด้วยความเร็วคูณสองได้

ดีมาก สนุกมาก มีจังหวะโบ๊ะบ๊ะให้ขำอยู่บ่อย ๆ
ต้องบอกก่อนว่าเป็นหนังที่ดำเนินเนื้อเรื่องด้วยบทพูด ซึ่งส่วนตัวไม่ชอบเลย แต่เรื่องนี้มันต่างจากหนังใหม่ ๆ ที่ดำเนินเรื่องด้วยบทพูดที่เคยได้ดู ชอบแทบทุกอย่าง เว้นเพียงแต่เรื่องการจัดแสง จริงๆก็ดีนะดูเรียล top light ทำให้ดูมี contrast ดี แต่ไม่มีการตัดเงาที่มันคมเกินไป พาดผ่านไปมาทำให้รำคาญในบางครั้ง จริงๆไม่ใช่เรื่องแย่อะไร แต่แค่ส่วนตัวไม่ชอบ มันดูเป็นการสาดไฟใส่เฉยๆไปหน่อย แต่หลาย ๆ อย่างดีมาก โดยเฉพาะคาแร็คเตอร์ทั้ง 12 ฅน ที่เป็นคณะลูกขุน แต่ละคนมาจากหลาย ๆ สถานที่ มีประสบการณ์ที่แตกต่างกันออกไป แต่ละตัวละครมีชีวิตจริง ๆ เหมือนกับในวันนี้ที่เราเข้าโรงสายไป 10 นาที ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไร สายก็คือสาย เพียงเสี้ยววิที่เราได้เข้าไปอยู่ในหางสายตาคนอื่นตอนเดินเข้าที่นั่ง เขาก็อาจติเตียนแล้วก็หงุดหงิดเราในใจไปแล้วก็ได้...
อีกสิ่งหนึ่งที่ชอบมาก ๆ ก็คือ cinematography การเคลื่อนกล้อง และการเลือกมุมถ่าย ให้อธิบายก็คงยาก ต้องนั่งดูด้วยกันแล้วพูดไปทีละช็อตเลย เพราะหลายๆครั้งมันดีมากๆในการช่วยเสริมให้มันตลก กดดัน ฯลฯ
ซึ่งหนังเรื่องนี้คือ my kind of cinema เลยก็ว่าได้ เราว่าหนังมันมีความ brilliant ในวิธีการเล่า บท การถ่ายทำ และการกำกับมาก ๆ ไม่ง่ายเลยที่จะถ่าย 12 คนในหนึ่งโลเคชั่นและดำเนินเรื่องด้วยบทพูดให้ไม่เบื่อ แต่นี่มันสนุกจนอยากดูต่อเลยด้วยซ้ำ
ไม่ถึงกับเป็น slice of life แต่เป็นแค่สถานะการณ์ เหตุการณ์ เหตุการณ์หนึ่งเพียงเท่านั้น ที่เราได้พบปะผู้คน แม้จะไม่รู้ว่าจะมีวันได้เจอกันอีกไหม แต่เราชอบนายและอวยพรให้นายโชคดี ไม่เจ็บป่วยจนเกินไปนะ.. เพื่อนร่วมโลก...
ที่ House สามย่าน ยังมีรอบฉายอยู่นะ อยากให้ได้ดูกัน ได้ดูในโรงยิ่งทำให้มันสนุกขึ้น✨

👀

โอ้หม่ายก้อดด ช่างเป็นภาพที่

ดูซ้ำอีกครั้งเพื่อฉลองที่เป็นหนังเรื่องแรกที่มียอดดูใน Letterboxd ถึงสามล้าน user น่ะ 🍑✨

โดยรวมหนังก็โอเคนะ แต่ฉันไม่ชอบสักเท่าไหร่

สนุกดีนะ รอดู Han Hyo-joo ภาคสอง

มีทั้งพาร์ทที่ชอบมากๆ
และไม่ชอบมากๆ

"ลูกต้องเห็นผมทำอะไรสำเร็จบ้างสักครั้ง"
ในขณะที่คุณพ่อแบกศักดิ์ศรี เพื่อให้ตนได้รู้สึกสำเร็จ โดยไม่สนใจใคร
แต่คุณแม่พยายามหาทางรักษาความเป็นครอบครัว ให้อยู่รอดไปด้วยกัน
และการเลี้ยงลูกแบบตะวันตก แต่ค่อย ๆ ซึมซับแบบตะวันออกเพราะคุณยาย
ซึ่งมันจะดีอยู่แล้วแต่ดูแล้วรู้สึกแปลก ๆ เหมือนพยายามจะอวดอะไรสักอย่าง ทั้งประโยคคำคมแปลกๆ การตัดต่อที่ชอบทิ้งเสียงนำก่อนจะคัทไว้นานเกิ้น เหยียดวิธีการใช้ชีวิตและการเลี้ยงลูกแบบชาวตะวันตก ผู้ชายอยู่กับธรรมชาติ ที่เราคิดว่าจิตใจจะอ่อนโยนขึ้น แต่ไม่เลย ไม่ได้เห็นการเติบโตของพืชพันธุ์ โตได้ขนาดนั้นแต่ไม่ได้เห็นมันผ่านร้อน ผ่านหนาวเลย
ซึ่งเราก็มองในแง่ดีไปแล้วกันว่าถึงจะไม่สมบูรณ์ แต่ก็มีความงดงามในแบบของมัน
It's weird but I low-ket like it
สิ่งที่ชอบก็คงจะเป็นงานภาพ ช่วยได้เยอะเลยแหละ ทำให้มองข้ามความแปลกหลายๆอย่างและชื่นชมบรรยากาศแทน
สิ่งที่ชอบในงานภาพก็คือ เลือกใช้สีพร็อพดี จัดแสงโอเค ถ่ายสวย มุมกล้องแล้วก็การจัดวางองค์ประกอบดี และเพลง Rain Song ก็เพราะมาก

จริงๆดูเรื่องนี้ตั้งแต่สิงหาแล้วน่ะ แต่เพิ่งมาเห็นว่าลืมรีวิว
เราอยากให้คนได้อ่านรีวิวเราเรื่องนี้เลยจะขออนุญาติมาย้อนรีวิวน่ะ
เราชอบ contrast ภาพเรื่องนี้มากก เปรียบเสมือนกับได้ดูภาพผลงานศิลปะของ caravaggio (คาราวัคโจ) ที่สามาถเคลื่อนไหวได้เลย (คาราวัคโจคือจิตรกรในยุค baroque และเป็นหนึ่งในจิตรกรที่เราชอบ) ที่ภาพมันจะความ contrast มากๆ เช่น ฉากหน้าจะมีแสงสว่างจากแสงธรรมชาติ (เทียน เปลวไฟ แสงพระจันทร์ ฯลฯ) และฉากหลังจะมืดสนิท ซึ่งมันทำให้เราโฟกัส Detail บนตัวละครเป็นพิเศษ (ตอนรู้ว่าตัวละครจะต้องสังเกตุ จดจำและนำไปวาด ก็ยิ่งชวนให้เราสังเกตุเข้าไปอีก) แต่น่าเสียดายนิ๊ดดเดียวที่แสงพระจันทร์(บางครั้ง)ทำออกมาไม่เนี๊ยบ บางจังหวะสว่างเกิน
ชอบการเลือกใช้สีของฉากหลังให้มัน Contrast หรือ Mono ไปกับชุดเสื้อผ้าทำให้ตัวละครดูเด่นหรือกลมกลือนจากฉากหลังและมันออกมาสวย เลือกเฉดสีได้แจ่มมาก
หนังไม่ค่อยมีเพลง Ambient ประกอบ แต่ในช่วงที่กราฟอารมณ์ของตัวละครสูงหนังมักเลือกใช้ความดังและความเงียบในการสื่อสารและเป็นเสียงที่เกิดขึ้นจากเหตุการณ์ในหนังจริงๆเช่น ความเงียบสงัดและเสียงลมหายใจ เสียงร้องประสานกันพร้อมกับเสียงเปลวเพลิงจากกองไฟ เสียงคลื่นซัดชายฝั่ง ความเงียบสงบของความเจ็บปวดจากการจากลาและการบรรเลงดนตรี the four seasons ที่เลือกเล่น part: summer ทำไมถึงเป็น summer กันนะ? หรือแค่ดนตรีมันเข้ากับเรื่องราวความสัมพันธ์ของทั้งคู่ที่ทั้งตื่นเต้นดั่งดนตรีที่โหมกระหน่ำ และปวดร้าวดั่งไวโอลินที่เสียดสีกันไปมา
แต่สุดท้ายความสัมพันธ์ของเราและภาพศิลปะก็จะไม่หายไปไหน จะยังอยู่ที่ไหนสักแห่ง อย่างน้อยก็ในความทรงจำของเรา ภาพความทรงจำที่เราได้สะบัดฝีแปรงรังสรรผลงานออกมา และความสัมพันธ์ของเรา ริมฝีปากของเธอ ลมหายใจของเราทั้งสอง ทั้งหมดจะยังเชื่อมต่อกันและจะอยู่กับเราต่อไป

หนังมีความเป็นธรรมชาติและ vibe ดีนะแต่ยาวไปหน่อย
ปล.เคยได้ยินมาว่าสี่จตุรเทพแห่งความยากลำบากในการถ่ายทำ หนึ่งในนั้นก็คือ "เด็ก"
ซึ่งฉันก็ไม่รู้หรอกว่าลำบากแค่ไหน เพราะเคยถ่ายแต่เด็กที่พอรู้ความแล้วน่ะ แต่ดูแล้วก็น่าจะลำบากแต่ก็สนุกไปด้วย หรือเพราะ vibe มันดี

คนพวกนี้มี passion มากเลย
เป็นแรงบันดาลใจมาก ๆ เลยล่ะ

สนุกดีนะแต่เรื่อง pacing จังหวะอารมณ์ยังไม่ค่อยดีนัก แต่แค่ได้ดูในโรงกับเพื่อนมันก็ช่วยทำให้สนุกมากขึ้นแล้วล่ะ แต่ต้องบอกก่อนว่า ฉันไม่ได้ดู IMAX นะ แต่ก็สัมผัสได้ถึงคุณภาพเสียงที่ค่อนข้างดีอยู่น่ะ
ปล.คุณแย้มในเรื่องมีฟีลอารมณ์คล้าย Park Ji-hu เลยแฮะ

ก็ดีนะ แต่ไม่ใช่สไตล์ของฉัน

เป็นวัฒนธรรมที่สวยงามดีนะ เพลงก็ไพเราะดี ชอบความตั้งใจของพวกคุณทุกคนมาก ๆ

จะเหมาะมากถ้าคุณชอบสถาปัตยกรรมไม้น่ะ สำหรับผมที่ไม่ได้มีความรู้ พอดูแล้วก็รู้สึกชื่นชมและเคารพในผลงานของพวกเขา และในตอนท้ายๆก็รู้สึกได้รับแรงบันดาลใจเลยล่ะ

ขออนุญาตรีวิวเป็นภาษาอังกฤษ
[Just another bias post]
Suzy is pretty in every single frame and when the mood goes down bad, Se-wan colors the whole world and makes it bright.
BTW Ha Young as Jin-joo made me blush 😳

Great👍

สารคดีเกี่ยวกับชาวม้งทางตอนเหนือของเวียดนาม สื่อสารดี ถ่ายสวย แนะนำครับ

another girl's revenge, always love it!
เห็นล็อบบี้โรงแรมแล้ว somehow remind me of เหตุการณ์ที่ Burning sun เลยแฮะ ชอบความละเมียดละไมในการถ่ายจัง รอจังหวะนกบิน รอท้องฟ้าระเบิดสีสวยๆ ฯลฯ มีเทคนิคทางด้าน production ที่น่าสนใจให้เราศึกษาอยู่ บทพูดน้อยเล่าผ่านภาพเยอะมากก ให้ฟีลโดดเดี่ยวจัด

ดูสบาย เพลินๆ ภาพสวยๆ ยิ่งดูกับเพื่อนที่ทำสวนยิ่งคุยกันมันส์ คุยกันนัวร์ 555555
ชอบดูอะไรแบบนี้มากอยู่เหมือนกัน พลังธรรมชาติมันทำให้จิตใจเราละเอียดอ่อนขึ้น
แต่ต้องบอกว่าเราชอบเวอร์ชั่นญี่ปุ่นมากกว่า แต่ก็ยังอยากให้คะแนนเท่าๆกัน เพราะหนังมันเติมเต็มจิตใจเราได้เหมือนกัน

น่าสนใจ ถ่ายสวยดี แต่งงๆหน่อยเพราะเจอศัพท์อังกฤษยาก

OH

good vibe but not that good
https://watch.jff.jpf.go.jp/page/ic2023/

watch.jff.jpf.go.jp/page/ic2023/

รีวิวซีรี่ส์โดยรวมทั้งติและชม ยาวหน่อย(มั้ง) เพราะเขียนไว้ให้ตัวเองอ่านด้วย
ความรู้สึกหลังดูจบ: ยกให้เป็นซีรี่ส์ที่หนึ่งในใจเลย สนุกมาก กลมกล่อมกำลังดี และดีใจมากที่เป็นโกยุนจอง ได้ร่วมงานกับนักแสดงเก่งๆหลายท่าน เติบโตและสร้างชื่อเสียงไปอีกขั้น
งานบทภาพตร์: จริงๆเส้นเรื่องหลักไม่ได้มีอะไรมากเลยแต่สิ่งที่ทำให้มันวิเศษคือ มันเป็นเรื่องของคนธรรมดา ครอบครัว ความรัก ชีวิตและการเติบโตของตัวละคร ที่มัน human มากๆ และการลงลึก detail ถึงลักษณะนิสัยของตัวละครนั้นๆ ทุกการกระทำมีความหมาย บวกกับวิธีการเล่าเรื่องและการกำกับที่จะทำให้มันน่าสนใจขึ้นมา ซึ่งเขาก็ทำได้และดีด้วย
งานภาพ: ต้องบอกว่างานภาพนี่สุดอยู่เหมือนกัน สวยตาแตก มีการจัดองค์ประกอบภาพดี เลือกมุมดีและเลือก camera angle หรือ camera movement ได้ถูกจังหวะแล้วดี หลายๆครั้งใช้การเคลื่อนไหวของกล้อง การถ่ายแตกช็อต และมีลูกเล่นเช่นถ่ายกับแสงไฟ ถ่ายกับกรอบประตูหรือหน้าต่าง มีเส้นนำสายตาหรือสิ่งที่ดึงดูดสายตา มาช่วยให้ sequence นั้นไม่น่าเบื่อ และสิ่งที่ยอดเยี่ยมของเรื่องนี้มากๆเลยคือการร่วมงานกันของตากล้อง นักแสดง continue และผู้กำกับ ที่ตัวละครจะไม่ได้ยืนแข็งทื่อคุยกันดั่งที่ภาพยนตร์หลายๆเรื่องเป็น จะมีการเดินและเปลี่ยนมุมอย่างธรรมชาติ ซึ่งเป็นงานของ continue ที่ต้องดีมากๆ แต่ก็มีบ้างบางครั้งที่ผิดพลาด เช่นฉากในโรงยิมใหม่ ที่จีบๆกันอยู่แต่กล้องถ่ายข้ามมุม 180 องศา ทำให้เรางงทิศทางหน่อยๆ แต่ก็..มองข้ามได้
การจัดไฟ คือที่สุด เลิศปัง การจัดไฟมีส่วนอย่างมากกกที่ทำให้ภาพมี contrast ซึ่งเรื่องนี้ไม่ทิ้งทั้ง foreground และ background มีการจัดไฟทั้งหมดและเป็นการเลือกใช้คู่สีและเฉดสีคู่กันที่ดีงามมากก นอกจากจะสวยแล้วในหลายๆครั้งก็เป็นส่วนช่วยในการสื่อสารในซีนนั้นๆหรือเสริมอารมณ์ในซีนนั้นๆชัดเจนยิ่งขึ้น เข้มข้นยิ่งขึ้น
Production design (Art):
ทั้งคนและสิ่งของต่างมีชีวิตและเวลาในรูปแบบของมัน เพราะฉะนั้นการสะท้อนภาพเหล่านั้นและกลายให้มันเป็น mise-en-scene ที่กระตุ้นบรรยากาศและสร้างอารมณ์มันก็ไม่ง่ายเลย ทั้งยังต้องสมจริงด้วย ซึ่งรายละเอียดเหล่านั้นเขาทำได้ดี มันมีรายละเอียดฉากให้มองเสมอ แต่แกเป็นอะไรกับพัดลมรึเปล่าเอาเทปไปมัดหรือบางทีก็หันหน้าออกแต่แกก็ยังถ่ายโจ้งๆให้เห็น 555555555 หยอกก เราว่าอะไรเหล่านี้เขาทำได้ดีเหมือนกัน รวมไปถึงเครื่องแต่งกายและเมคอัพ ถามว่าเรารู้ได้ไงว่าคนนั้นเป็นคนเกาหลีเหนือก็ต้องบอกว่าการแคสติ้งหน้าตาเขาเลือกมาดีและการแต่งหน้า แต่งตัวก็มีส่วนช่วยเยอะ และ special effect ที่ทำพวก แขน-ขาหัก เลือด อะไรทำนองนั้นก็ดีมากซะจนกูเจ็บไปด้วย
เสียง: เดอะเบสมากก เสียงพูดหรือเสียง effect มัน smooth ซะจนเราไม่ได้สังเกต, เพลง theme ที่ชื่อว่า rising bongseok ก็คือดีจริงๆ มัน capture melody เล็กๆแล้วค่อยๆ build จนมันค่อยๆแตกหน่อและระเบิดความรู้สึกออกมามันสวยงามมากซึ่งมันแปลความรู้สึกได้หลากหลาย สดใส สับสน เวิ้งว้าง เศร้าหรือคลี่คลายอะไรบางอย่าง มีกลิ่นอาย interstella นิดๆด้วย เพราะความเวิ้งว้างของมันล่ะมั้ง
vfx: ดี สวย บางครั้งเนียน บางครั้งไม่เนียน บางครั้งดูแปลกๆ เพราะเรื่อง physic และกายภาพนั้นยากจริงๆที่จะทำให้มันเนียนให้มันถึง บางอันเลยมองข้ามมันไปได้
แค่นี่แหละอาจดูเมาๆหน่อยเพราะเขียนตอนดึก จริงๆมีอยากเขียนอีกแต่ตอนนี้สมองเบลอแล้ว 555555 ครั้งนี้ดูเอาสนุกเอามันส์ ม่วนๆจอยๆ หวีดนักแสดงกับเพื่อน ยังไงก็กะจะดูซ้ำบน TV อยู่แล้วเพื่อไปเก็บ detail อาจมาเขียนอีก(มั้ง) ถ้าอ่านมาถึงตรงนี้ก็ขอบคุณมากครับ

not for me