ดีมาก สนุกมาก มีจังหวะโบ๊ะบ๊ะให้ขำอยู่บ่อย ๆ
ต้องบอกก่อนว่าเป็นหนังที่ดำเนินเนื้อเรื่องด้วยบทพูด ซึ่งส่วนตัวไม่ชอบเลย แต่เรื่องนี้มันต่างจากหนังใหม่ ๆ ที่ดำเนินเรื่องด้วยบทพูดที่เคยได้ดู ชอบแทบทุกอย่าง เว้นเพียงแต่เรื่องการจัดแสง จริงๆก็ดีนะดูเรียล top light ทำให้ดูมี contrast ดี แต่ไม่มีการตัดเงาที่มันคมเกินไป พาดผ่านไปมาทำให้รำคาญในบางครั้ง จริงๆไม่ใช่เรื่องแย่อะไร แต่แค่ส่วนตัวไม่ชอบ มันดูเป็นการสาดไฟใส่เฉยๆไปหน่อย แต่หลาย ๆ อย่างดีมาก โดยเฉพาะคาแร็คเตอร์ทั้ง 12 ฅน ที่เป็นคณะลูกขุน แต่ละคนมาจากหลาย ๆ สถานที่ มีประสบการณ์ที่แตกต่างกันออกไป แต่ละตัวละครมีชีวิตจริง ๆ เหมือนกับในวันนี้ที่เราเข้าโรงสายไป 10 นาที ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไร สายก็คือสาย เพียงเสี้ยววิที่เราได้เข้าไปอยู่ในหางสายตาคนอื่นตอนเดินเข้าที่นั่ง เขาก็อาจติเตียนแล้วก็หงุดหงิดเราในใจไปแล้วก็ได้...
อีกสิ่งหนึ่งที่ชอบมาก ๆ ก็คือ cinematography การเคลื่อนกล้อง และการเลือกมุมถ่าย ให้อธิบายก็คงยาก ต้องนั่งดูด้วยกันแล้วพูดไปทีละช็อตเลย เพราะหลายๆครั้งมันดีมากๆในการช่วยเสริมให้มันตลก กดดัน ฯลฯ
ซึ่งหนังเรื่องนี้คือ my kind of cinema เลยก็ว่าได้ เราว่าหนังมันมีความ brilliant ในวิธีการเล่า บท การถ่ายทำ และการกำกับมาก ๆ ไม่ง่ายเลยที่จะถ่าย 12 คนในหนึ่งโลเคชั่นและดำเนินเรื่องด้วยบทพูดให้ไม่เบื่อ แต่นี่มันสนุกจนอยากดูต่อเลยด้วยซ้ำ
ไม่ถึงกับเป็น slice of life แต่เป็นแค่สถานะการณ์ เหตุการณ์ เหตุการณ์หนึ่งเพียงเท่านั้น ที่เราได้พบปะผู้คน แม้จะไม่รู้ว่าจะมีวันได้เจอกันอีกไหม แต่เราชอบนายและอวยพรให้นายโชคดี ไม่เจ็บป่วยจนเกินไปนะ.. เพื่อนร่วมโลก...
ที่ House สามย่าน ยังมีรอบฉายอยู่นะ อยากให้ได้ดูกัน ได้ดูในโรงยิ่งทำให้มันสนุกขึ้น✨