The Silent Twins พยายามสร้างสมดุลระหว่างไอเดียมากมาย ตั้งแต่เรื่องของ สุขภาพจิต เชื้อชาติ ไปจนถึงความคิดสร้างสรรค์และการแข่งขันระหว่างพี่น้อง โดยที่ไม่ต้องพูดอะไรที่มีความหมายเกี่ยวกับพวกเขาจริง ๆ ในขณะที่ Agnieszka Smoczyńska ก็ได้นำพาผู้ชมไปสู่ด้านมืดในภาพยนตร์เรื่องที่ 3 ของเธอ แต่อย่างดีที่สุด มันก็เปรียบเหมือนกับจดหมายรักที่ยอดเยี่ยม เพื่อแสดงความเข้าใจผิดเกี่ยวกับความคิดสร้างสรรค์และวิธีที่เราพยายามแสดงออก

ภาพยนตร์เรื่องนี้มุ่งเน้นไปที่กรณีที่เป็นเรื่องอับอายของ June และ Jennifer Gibbons พี่น้องฝาแฝดผิวสีที่มีอะไรเหมือนกัน ทั้งคู่ต้องย้ายไปอยู่ที่เมืองของคนขาวในเวลส์ ราวกับว่าเธอทั้งคู่จะดูแตกต่างและพูดภาษาที่ไม่มีใครเข้าใจ (ภาษา Bajan Creole) เท่านั้นยังไม่พอ ความโดดเดี่ยว การถูกกีดกัน และการโดนกลั่นแกล้งต้องทำให้ฝาแฝดทั้งคู่สงวนตัวมากขึ้น พวกเขาเปลี่ยนจากแค่เล่นกันเองเป็นพูดเฉพาะกันเองด้วยภาษารหัส หรือ cryptophasia ซึ่งเป็นภาษาที่ไม่มีใครเข้าใจ ทั้งนี้ก็ทำให้การกระทำของพวกเขาน้อยลงและมีการคำนวนมากยิ่งขึ้น ทั้งคู่มักจะสะท้อนซึ่งกันและกันราวกับกระจก

เรื่องราวของพวกเขากลายเป็นที่รู้จักในสหราชอาณาจักร ทางด้านผู้กำกับ Smoczyńska และนักเขียนบท Andrea Seigel ก็พยายามที่จะละทิ้งแนวความคิดที่เห็นจากในสื่อและการรับรู้เกี่ยวกับฝาแฝดจากในข่าวและวัฒนธรรมป๊อป พวกเขาทั้งคู่ในเรื่องนี้ไม่เคยถูกมองว่าแปลกหรือแหวกแนว และความเงียบของพวกเขาก็ไม่ใช่สิ่งที่กำหนดสังคม แต่เป็นประตูที่ปิดอยู่และทำให้พวกเขาสื่อสารด้วยวิธีอื่นที่น่าสนใจกว่า

คุณจะเห็นว่าในขณะที่ฝาแฝดไม่เคยพูดกับคนอื่นเลย พวกเขาค่อนข้างสร้างสรรค์และแสดงออกถึงกันและกันได้เป็นอย่างดี ภาพยนตร์เรื่องนี้เริ่มต้นด้วยการพังกำแพงที่สี่ หรือการพูดคุยกับคนดู โดยมีนักแสดงที่เล่นเป็นวัยเด็กของฝาแฝด Leah Mondesir-Simmonds และ Eva-Arianna Baxter ที่ได้เล่าเรื่องการเปิดฉากและแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับนักแสดงหรือแม้แต่ตัวเอง และนี่ก็เป็นส่วนหนึ่งของรายการวิทยุ “Radio Gibbons: The Living Facts of Life” ที่ทั้งคู่สร้างขึ้นเพื่อตัวเองโดยเฉพาะ หลังจากฟังคำบรรยายอันไพเราะของพวกเขาแล้ว ภาพยนตร์เรื่องนี้ก็เลยตัดไปที่หอพักที่ดูเรียบง่ายไม่น่าเกลียดหรือยุ่งเหยิงแต่มันเป็นเพียงห้องเล็ก ๆ และในขณะที่แม่ของฝาแฝดก็เรียกพวกเขาออกไปกินข้าวเย็น และเราก็ได้รู้ว่าฝาแฝดทั้งสองนั่งเงียบและนิ่งสนิท ตลอดเวลา

ฝาแฝดทั้งสองทำงานได้ดีในการแสดง ดูแลตัวละครด้วยความเอาใจใส่และในความแตกต่างกันเล็กน้อย ทั้งคู่ไม่หลบเลี่ยงในข้อบกพร่อง แต่ยังมุ่งเน้นไปที่ความปรารถนาของพวกเขาด้วย อย่างไรก็ตามเป็นนักแสดงตอนเป็นผู้ใหญ่ในภาพยนตร์เรื่องนี้คือ Letitia Wright รับบทเป็นJune พี่สาวที่รู้สึกเหมือนนกในกรงที่ต้องการการปกป้อง และตัวละครที่สร้างสรรค์ได้ดีอย่างยิ่งคือ Tamara Lawrence ซึ่งแสดงเป็น Jennifer เธอแสดงได้อย่างยอดเยี่ยมใน The Silent Twins ด้วยตัวละครที่สงบนิ่งซึ่งไม่แสดงสิ่งใดออกมาทางหน้าตา แต่ซ่อนความรู้สึกขุ่นเคืองและความปรารถนาที่จะได้รับการยอมรับภายใต้รูปลักษณ์ภายนอกที่อดทน

The Silent Twins เป็นผลงานที่ดีเมื่อปล่อยให้ Smoczyńska ได้นำโลกแห่งจินตนาการของฝาแฝดให้มามีชีวิต ซึ่งทาง The Lure (2015) ภาพยนตร์ของเธออีกเรื่องที่แสดงออกถึงสไตล์และความมั่นใจเป็นอย่างมาก โดยใช้แนวเพลงในการบอกเล่าเรื่องราวที่ค่อนข้างเรียบง่าย และใน The Silent Twins ก็ได้เคลื่อนไหวเรื่องผ่านแนวเพลงต่าง ๆ และแม้กระทั่งการเป็นสื่อกลางเพื่อบอกเล่าเรื่องราวของพี่น้อง Gibbons อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าจะเป็นหุ่นกระบอกหรือแอนิเมชันสต็อปโมชัน ภาพยนตร์เรื่องนี้ก็ได้เลียนแบบเรื่องสั้นที่เกี่ยวกับพี่สาวน้องสาวอยู่หลายเรื่อง เพียงแต่ว่าเรื่องเหล่านั้นไม่ได้ตีพิมพ์ในรูปแบบที่น่าสยดสยอง ทั้งนี้ยังรวมไปถึงเรื่องที่ค่อนข้างจะแตกต่างและไม่น่าจะเกี่ยวข้องกันได้อย่างอานิเมะเรื่อง Fullmetal Alchemist หรือชื่อไทย ‘แขนกล คนแปรธาตุ’ ภาพยนตร์เรื่องนี้มีเพลงประกอบที่เขียนโดยนักแต่งเพลงประกอบให้ภาพยนตร์เรื่อง The Lure Zuzanna Wronska ซึ่งก็รวมกับการเขียนให้กับฝาแฝดที่จะทำให้อยู่ในใจของผู้ชม และอย่างน้อยก็จะได้เข้าใจว่าพวกเขามองโลกอย่างไร

แม้ว่าการฉายภาพยนตร์ที่เทศกาลภาพยนตร์เมืองคานส์นั้น หนังหลาย ๆ เรื่องจะมีเนื้อหาเกี่ยวกับการมองหาพื้นที่ที่จะอยู่ร่วมกันได้ในสังคมหรือโลก แต่นี่ก็เป็นอีกหนึ่งในภาพยนตร์หายากที่เกี่ยวกับการดิ้นรนเพื่อต้องการความเป็นปัจเจกและการเป็นเจ้าของ แม้ว่านั่นจะไม่เพียงพอที่จะทำให้ภาพยนตร์เรื่องนี้ยอดเยี่ยม แต่การกำกับของ Smoczyńska ก็เพียงพอที่จะทำให้การรับชมมีความน่าสนใจและสนุกสนานยิ่งขึ้น

The Silent Twins ฉายรอบปฐมทัศน์ที่เป็นส่วนหนึ่งของเทศกาลภาพยนตร์เมืองคานส์ ปี 2022