Akira Kurosawa ผู้สร้างภาพยนตร์ชาวญี่ปุ่นที่โด่งดังไปทั่วโลก เขามีผลงานตลอดอาชีพของเขาที่ประสบความสำเร็จมาอย่างยาวนาน แต่ก็เหมือนกับศิลปินหลายๆ คน ที่การเริ่มต้นนั้นอาจจะเต็มไปด้วยอุปสรรคและขวากหนาม…

รัฐบาลญี่ปุ่นมีความร่วมมือกับฝ่ายอักษะในช่วงทศวรรษที่ 1940 และไม่เห็นด้วยกับอิทธิพลของสื่อจากตะวันตก… พวกเขาใช้การเซ็นเซอร์ที่หนักหน่วงและผู้กำกับทุกคนจะต้องได้รับการอนุมัติในแต่ละขั้นตอนของกระบวนการสร้างภาพยนตร์เท่านั้น… ในช่วงหลายปีแรกของอาชีพผู้กำกับของ Kurosawa เขาต้องต่อสู้กับการเซ็นเซอร์เหล่านี้ทุกๆ ครั้งเพื่อที่จะได้สร้างภาพยนตร์ของเขา…

ภาพยนตร์เปิดตัวของ Kurosawa เรื่อง Sanshiro Sugata (1943) ไม่ใช่บทภาพยนตร์ต้นฉบับเรื่องแรกที่เขาส่งให้กองเซ็นเซอร์ของญี่ปุ่น แต่มันเป็นเรื่องแรกที่ได้รับการอนุมัติจากพวกเขา… เป็นเรื่องราวที่ติดตามตัวละครหลักที่เดินทางเข้ามาในเมืองเพื่อเรียนรู้วิชายิวยิตสู จนกระทั่งเขาได้ค้นพบรูปแบบการป้องกันตัวแบบใหม่ นั่นก็คือ ยูโด เขาจึงทำการฝึกฝนกับปรมาจารย์ยูโด และใช้มันต่อสู้เพื่อความรักที่มีต่อลูกสาวของอดีตอาจารย์ของเขาเอง… ภาพยนตร์เรื่องนี้ได้พาไปสำรวจความแตกต่างที่สำคัญในศาสตร์โบราณของยิวยิตสูและยูโด แต่ก็มีเครื่องหมายการค้าจากภาพยนตร์ฮอลลีวูดที่แทบจะไม่ผ่านเซ็นเซอร์เลย…

ผู้กำกับยังคงไม่พอใจกับการเซ็นเซอร์ของญี่ปุ่นที่ปฏิเสธบทภาพยนตร์สองสามเรื่องแรกของเขา และเขาอาจจะมีบทภาพยนตร์มากกว่านี้ที่ถูกเซ็นเซอร์จากกระทรวงกิจการภายในและการสื่อสารของญี่ปุ่น… Kurosawa พูดในสารคดีเรื่อง My Life in Cinema (1993) ว่า “รู้สึกเสียใจอย่างสุดซึ้งต่อการเซ็นเซอร์” เขาบอกกับเพื่อนผู้สร้างภาพยนตร์อย่าง Nagisa Ōshima ว่า “ผู้เซ็นเซอร์มีสถานะที่น่าเกรงขาม โดยใช้ประโยชน์จากอำนาจที่ยืมคนอื่นมา”

แม้ว่าเขาจะได้รับการอนุมัติภาพยนตร์เรื่อง Sanshiro Sugata จากการตรวจสอบในรอบแรก แต่เขาก็ยังต้องได้รับการอนุมัติจากรัฐบาลในการเปิดตัวภาพยนตร์เรื่องนี้อีกที อันที่จริง ผู้กำกับชาวญี่ปุ่นผู้เป็นที่รักอีกคนต้องเข้ามาช่วยตรวจสอบเพื่อให้แน่ใจว่าภาพยนตร์เรื่องนี้ผ่านการเซ็นเซอร์และเข้าสู่โรงภาพยนตร์ได้…

เมื่อ Kurosawa นำภาพยนตร์เดบิวต์ที่จบไปแล้วของเขามาแสดงต่อหน้ากองเซ็นเซอร์ พวกเจ้าหน้าที่ไม่เต็มใจอย่างยิ่งที่จะอนุมัติเรื่องนี้ หนึ่งในนั้นบอกกับผู้กำกับว่า:

วิธีที่ตัวละครพูดจากัน หรือฉากจูบบนบันได บ่งบอกถึงอิทธิพลของตะวันตก…

ผู้กำกับจำได้กับสิ่งที่เกิดขึ้น เขาถึงกับคิดว่ามันจบลงแล้วและเขากำลังจะออกไปจากที่นั้น แต่เมื่อเพื่อนผู้กำกับอย่าง Yasujirō Ozu ได้พูดแทรกเจ้าหน้าที่และกล่าวว่าภาพยนตร์ของเขาได้รับคะแนนมากกว่าความสมบูรณ์แบบ โดยให้ 120 คะแนนจากเต็ม 100 คะแนน จากเหตุการณ์ในครั้งนั้น Kurosawa ถึงกับบอกว่า:

ต้องขอบคุณ Ozu ที่ทำให้ภาพยนตร์เรื่องนี้ได้รับการอนุมัติ

โชคดีที่ผู้สร้างภาพยนตร์ญี่ปุ่นไม่ได้ถูกจำกัดโดยการเซ็นเซอร์เหล่านี้เป็นเวลานานเกินไป… ผู้กำกับ Kurosawa เคยกล่าวว่า:

สิ่งแรกที่ชาวอเมริกันทำ หลังจากชนะสงครามโลกครั้งที่สอง คือการกำจัดการเซ็นเซอร์ ผมประทับใจในสิ่งนั้น

การต่อสู้ครั้งสุดท้ายระหว่างเขากับกองเซ็นเซอร์เกิดขึ้นหลังสงคราม เมื่อเขาสร้าง The Men Who Tread on the Tiger’s Tail (1952) ทั้งที่กองเซ็นเซอร์ไม่มีอำนาจทางกฎหมายอีกต่อไป แต่ Kurosawa กลับถูกเรียกตัวไปคุยต่อหน้าพวกเขา หนึ่งในเจ้าหน้าที่เรียกบทภาพยนตร์นี้ว่า “ไร้ค่า” ซึ่งผู้กำกับก็ทำการตอบโต้กลับไปว่า:

ถ้าคนไร้ค่าเรียกมันว่าไร้ค่า มันก็ต้องเป็นบทที่ดี…!

ในทางเทคนิคแล้ว Tiger’s Tail ถูกจัดการโดยไม่ได้รับการอนุมัติอย่างที่ควรจะเป็น ซึ่งก็ไม่ได้เผยแพร่จนกระทั่งถึงปี 1952 เมื่อกองเซ็นเซอร์ถูกแทนที่โดยผู้สืบทอดที่มีมาตรการที่ผ่อนปรนมากขึ้น.

รัฐบาลญี่ปุ่นในทศวรรษที่ 1940 มีแนวทางปฏิบัติที่น่าสงสัยมากมาย แต่การเซ็นเซอร์สื่อของพวกเขานั้นเป็นการกระทำที่แย่ที่สุด… Kurosawa ได้รับการยอมรับในระดับสากลว่าเป็นหนึ่งในผู้สร้างภาพยนตร์ที่เก่งที่สุดตลอดกาล และเป็นเรื่องที่น่าเสียดาย ที่โลกนี้ปราศจากงานแรกสุดของเขา ด้วยความรู้สึกที่ต้องต่อต้านตะวันตก…